Τραυματικές βλάβες δοντιών

Ενώ οι περισσότεροι οδοντικοί τραυματισμοί συμβαίνουν σε παιδιά και εφήβους, άτομα όλων των ηλικιών μπορεί να επηρεαστούν. Συνήθως, τέτοιοι τραυματισμοί είναι αποτέλεσμα αθλητικών ατυχημάτων, τροχαίων ατυχημάτων ή πτώσεων. Ανεξάρτητα από το ποια είναι η αιτία, ο τύπος και η σοβαρότητα του τραυματισμού θα καθορίσουν την απαραίτητη θεραπεία.

Οι οδοντικοί τραυματισμοί μπορεί να επηρεάσουν τον εσωτερικό ιστό του δοντιού, γνωστό ως πολφό (νεύρο). Όταν ο πολφός γίνει μολυνθεί ή φλεγμαίνει, μπορεί να χρειαστεί ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση). Η σωστή αρχική φροντίδα μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο μεταγενέστερης απώλειας δοντιών.

Τα δόντια με ράγισμα αδαμάντινης (σμάλτο) και κάταγμα μύλης αποτελούν την πλειοψηφία όλων των οδοντικών τραυματισμών. Τα δόντια με παρεκτόπιση ή εκγόμφωση είναι παραδείγματα λιγότερο συχνών, αλλά πιο σοβαρών τραυματισμών. Η θεραπεία εξαρτάται από τον τύπο, τη θέση και τη σοβαρότητα κάθε τραυματισμού. Οποιοσδήποτε οδοντικός τραυματισμός, ακόμη και αν είναι φαινομενικά ήπιος, απαιτεί άμεση εξέταση από οδοντίατρο ή ενδοδοντολόγο. Μερικές φορές, τα γειτονικά δόντια υφίστανται πρόσθετους, απαρατήρητους τραυματισμούς που μπορεί να μην είναι εμφανείς για εβδομάδες, μήνες ή και χρόνια μετά τον αρχικό οδοντικό τραυματισμό.

Ο τραυματισμός των δοντιών πολλές φορές δημιουργεί έντονη ανησυχία τόσο στον ασθενή όσο και στο περιβάλλον του. Η σωστή και άμεση αντιμετώπιση θέτει τις βάσεις για ένα μακροπρόθεσμο και ικανοποιητικό αποτέλεσμα συμβάλλοντας στη διατήρηση των δοντιών.